نهضت کربلا در آئینه آمار

 

نقش آمار در ارائه سیمای روشن از هر موضوع و حادثه ای، غیر قابل انکار است اما در حادثه کربلا نمی توان از بسیاری جهات آمار دقیق و مورد اتفاق ذکر کرد، در عین حال بعضی از مطالب آماری، حادثه کربلا را گویاتر می سازد.

به گزارش ایرنا، َمدت قیام امام حسین (ع) از روز امتناع از بیعت با یزید تا روز عاشورا، 175 روز یعنی 12 روز در مدینه، چهار ماه و 10 روز در مکه، 23 روز بین راه مکه تا کربلا و هشت روز در کربلا (2 تا 10 محرم) طول کشید.
َمنزل هایی که امام حسین (ع) از مکه تا کوفه پیمودند تا به کربلا برسند 18 منزل بود که فاصله منزل ها با هم سه فرسخ و گاهی پنج فرسخ (18 تا 30 کیلومتر) بود و منزل های میان کوفه تا شام نیز 14 منزل بود که اهل بیت(ع) را در حال اسارت از آنها عبور دادند.
َنامه هایی دعوت کوفیان به امام حسین (ع) طبق نقل شیخ مفید، 12 هزار نامه بود و بیعت کنندگان با 'مسلم بن عقیل' در کوفه را 18 هزار یا 25 هزار و حتی 40 هزار نفر ذکر کرده اند.
َشهدای کربلا از اولاد 'ابی طالب' که نام آنها در زیارت 'ناحیه' آمده، 17 نفر و از اولاد ابی طالب که نام آنها در زیارت 'ناحیه' نیامده، 13 نفر است که سه کودک نیز از بنی هاشم شهید شدند و از میان این 33 نفر، 10 نفر از فرزندان امیرالمومنین(ع)، چهار نفر از فرزندان امام حسن(ع)، سه نفر از فرزندان سیدالشهدا(ع)، 12 نفر از فرزندان عقیل و چهار نفر نیز از فرزندان جعفر بودند.
غیر از امام حسین (ع) و بنی هاشم، شهدایی که نام آنها در زیارت ناحیه مقدسه و برخی منابع دیگر آمده، 82 نفرند و غیر از آنان، نام 29 نفر دیگر در منابع متاخر آمده است.
تعداد شهدای کوفه و از یاران امام 138 نفر بود که 14 نفر از آنان را غلامان تشکیل می دادند.
َشهدایی که سرهای آنها بین قبایل تقسیم و از کربلا به کوفه برده شد، 78 نفر بودند.
َسیدالشهدا(ع) هنگام شهادت 57 سال سن داشتند. پس از شهادت آن حضرت در روز عاشورا 33 زخم نیزه و 34 ضربه شمشیر، غیر از زخم های تیر بر بدن آن حضرت مشاهده شده و َ10 نفر بر پیکر مطهر امام حسین(ع) اسب تاختند.
سپاهیان کوفه که به جنگ امام حسین(ع) آمدند، 33 هزار نفر شمارش شده اند.
یعنی 'عمر بن سعد' با شش هزار و 'سنان'، 'عروة بن قیس'، 'شمر' و 'شبث بن ربعی' هر کدام با چهار هزار نیرو در ابتدا وارد کربلا شدند و آنچه که در مرحله بعد به سپاه کوفه اضافه شد عبارت بود از: 'یزیدبن رکاب کلبی' با دو هزار سرباز، 'حصین بن نمیر' با چهار هزار سرباز، 'مازنی' با سه هزار و 'نصر مازنی با دو هزار سرباز.
َسیدالشهداء(ع) روز عاشورا برای 10 نفر مرثیه خواندند و در شهادت آنها سخنانی فرمودند و آنان را دعا و دشمنان آنان را نفرین کردند که این افراد عبارت بودند از: 'علی اکبر(ع)'، 'عباس(ع)'، 'قاسم'، 'عبدالله بن حسن'، 'علی اصغر(ع)'، 'مسلم بن عوسجه'، 'حبیب بن مظاهر'، 'حربن یزید ریاحی'، زهیربن قین' و 'جون'(غلام ابوذر غفاری).
امام حسین(ع) پس از شهادت 'مسلم' و 'هانی' بر آنان درود و رحمت فرستادند.
َامام حسین(ع) بر بالین هفت نفر از شهدا یعنی 'مسلم بن عوسجه'، 'حر'، 'واضح رومی'، 'جون'، 'عباس'، 'علی اکبر(ع)' و 'قاسم' پیاده رفتند.
در روز عاشورا 'علی اکبر(ع)'، 'عباس(ع)' و 'عبدالرحمن بن عمیر' را قطعه قطعه کردند و سر سه شهید را به جانب امام حسین (ع) انداختند که این سه نفر عبارتند بودند از: 'عبدالله بن عمیر کلبی'، 'عمرو بن جناده' و 'عابس بن ابی شبیب شاکری'.
َمادر 9 نفر از شهدای کربلا در روز عاشورا حضور داشتند و شاهد شهادت پسران خود بودند.
اسامی این مادران عبارت است از:‌ 'رباب' مادر 'علی اصغر(ع)'، حضرت زینب(س) مادر 'محمد' و 'عون'، 'رمله' مادر قاسم بن حسن، 'بنت شلیل جیلیه' مادر عبدالله بن حسن، 'رقیه' دختر امیرالمومنین (ع) و مادر 'عبدالله بن مسلم' و مادران 'محمدبن ابی سعیدبن عقیل'، 'عمروبن جناده'، 'عبداللّه بن وهب کلبی' بنا به روایتی که ثابت نیست 'لیلا' مادر علی اکبر(ع).
پنج کودک به نام های علی اصغر علیه السلام (عبدالله) شیرخوار امام حسین(ع)، 'عبدالله بن حسن'، 'محمدبن ابی سعیدبن عقیل'، 'قاسم بن حسن' و 'عمرو بن جناده انصاری' در کربلا شهید شدند.
پنج نفر از شهدای کربلا به نام های 'انس بن حرث کاهلی'، 'حبیب بن مظاهر'، 'مسلم بن عوسجه'، 'هانی بن عروه' و' عبداللّه بن بقطر عمیری' از اصحاب رسول خدا (ص) بودند.
همچنین َدر رکاب سیدالشهدا (ع) 15 غلام شهید شدند که این افراد عبارت بودند از 'نصر' و 'سعد' از غلامان امام علی(ع)، 'منجح' غلام امام مجتبی(ع)، 'اسلم' و 'قارب' غلامان امام حسین(ع)، 'حرث' غلام حمزه، 'جون' غلام ابوذر غفاری، 'رافع' غلام مسلم ازدی، 'سعد' غلام عمر صیداوی، 'سالم' غلام بنی المدینه، 'سالم' غلام عبدی، 'شوذب' غلام شاکر، 'شیب' غلام حرث جابری، 'واضح' غلامِ حرث سلمانی.
بر این تعداد، 'سلمان' غلام امام حسین(ع)، که در 'بصره' به شهادت رسید نیز باید اضافه شود.
'سواربن منعم' و 'موقع بن ثمامه صیداوی' دو نفر از یاران امام حسین(ع) بودند که در روز عاشورا اسیر و شهید شدند.
چهار نفر از یاران امام حسین (ع) نیز در کربلا پس از شهادت آن حضرت به شهادت رسیدند که اینان 'سعد بن حرث' و برادرش 'ابوالحتوف'، 'سوید بن ابی مطاع' (که مجروح بود) و 'محمد بن ابی سعیدبن عقیل' بودند.
هفت نفر شامل علی اکبر(ع)، 'عبدالله بن حسین'، 'عمروبن جناده'، 'عبدالله بن یزید'، 'عبیدالله بن یزید'، 'مجمع بن عائذ' و 'عبدالرحمن بن مسعود' در حضور پدر خود شهید شدند.
برخی زنانی که در کربلا حضور داشتند از دختران حضرت علی (ع) به نام های 'زینب'، 'ام کلثوم'، 'فاطمه'، 'صفیه'، 'رقه' و 'ام هانی' بودند و 'فاطمه' و 'سکینه' نیز دختران سیدالشهدا(ع) از حاضران در کربلا بودند و بقیه زن ها به نام های 'رباب'، 'عاتکه'، مادر 'محسن بن حسن'، دختر 'مسلم بن عقیل'، 'فضه نوبیه'، کنیز خاص امام حسین(ع) و مادر 'وهب بن عبدالله' در روز عاشورا در کربلا بودند.
پنج نفر از زنان خیام حسینی که به طرف دشمن بیرون آمده و حمله یا اعتراض کردند عبارتند بودند از: کنیز 'مسلم بن عوسجه'، 'ام وهب' زن 'عبدالله کلبی'، مادر عبدالله کلبی، زینب کبری(س) و مادر عمرو بن جناده بودند.
و تنها زنی که در کربلا شهید شد ام وهب همسر عبدالله بن عمیر کلبی بود.
برگرفته از: کتاب فرهنگ عاشورا نوشته حجت الاسلام جواد محدثی